این روزها دیگر اهمیت امنیت غذایی بر کسی پوشیده نیست. گزارشهای منتشرشده از سوی سازمان جهانی فائو نشان میدهد که برای تأمین غذای جمعیت 9 میلیارد نفری دنیا در سال 2050 باید دو برابر میزان کنونی تولید کرد.
از آنجاییکه نهاده های دامی سالم نقش مهمی در زندگی انسانها ایفا میکنند و یکی از مسیرهای بسیار حیاتی جهت اطمینان از سلامت انسانها به حساب میآیند،تامین پروتئینهای لازم در خوراک انسان، به طور غیرمستقیم به کیفیت این نهاده ها وابسته شده است.
در ایران هم همسو با سایر کشورهای جهان تأمین امنیت غذایی و تنظیم بازار اصولی کالاهای اساسی همواره یکی از پاشنه آشیلهای پیش روی دولتها بوده است. چراکه تأمین غذا و امنیت غذایی از دو جهت تأمین نیاز داخل و البته عدم وابستگی به سایر کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است.
بر همین مبنا ورود بانکهای کشور و کمک به فراهم کردن تسهیلات لازم در تأمین نهادههای دامی و کالاهای اساسی امری مهم و درخور توجه است . در این میان بانک پارسیان هم بهعنوان عضوی از بخش خصوصی بانکداری کشور در توسعه ظرفیتهای تولیدی و حمایت از تولیدکنندگان بخش کشاورزی بهویژه فعالان حوزه دام و طیور در تأمین نهادههای موردنیاز، نقش اثرگذاری داشته که این امر نشاندهنده تعهد ملی و اخلاقی بانک پارسیان در این مسیر است.
نگاهی به عملکرد بانک پارسیان نشان میدهد که این بانک تسهیلاتی را اعم از ریالی و ارزی برای تأمین و تولید کالاهای اساسی و عاملیت و تسهیلات ارزی را برای تأمین نهادههای دامی پرداخت کرده است.
آنگونه که آمارها نشان میدهد برای تأمین و تولید کالاهای اساسی مبلغ 14.162 میلیارد ریال بابت تسهیلات سرمایه در گردش و خرید ماشینآلات توسط بانک پارسیان تسهیلات پرداختشده است.
برای تأمین نهادههای دامی نیز مبلغی بالغ بر 151 میلیون یورو قرارداد تسهیلاتی انجامشده است. همچنین در قسمت عاملیت ارزی جهت تأمین نهادههای دامی مبلغ 222 میلیون یورو قرارداد عاملیتی توسط بانک پارسیان انجامشده است.
آمارهای اعلامی نشان میدهد که افزایش ظرفیتهای تولید و تقویت توان بنگاههای اقتصادی و واحدهای تولیدی واقعی همواره موردحمایت بانک پارسیان بوده است. این بانک سعی کرده تا با پرداخت تسهیلات در زمینه خودکفایی، اشتغالزایی، افزایش تولید ناخالص ملی و جهش و شکوفایی اقتصاد کشورمان قدم بردارد.
همچنین گفتنی است؛ بانک پارسیان باهدف قرار دادن سرفصلهایی همچون حمایت از تولید ملی، توجه به ظرفیتهای داخلی، فاصله گرفتن از اقتصاد تکمحصولی، توانمند نمودن بنگاههای تولیدی کوچک و متوسط، حمایت از اقتصاد دانشبنیان، استفاده از فناوریهای نوین، توجه به منابع بین نسلی و ارزآوری پروژهها، کمک به تأمین امنیت غذا و دارو، ایفای مسئولیتهای اجتماعی و توجه به اقشار آسیبپذیر، کارنامه درخشانی از خود بر جای گذاشته است.